niyet — is., Ar. niyyet 1) Bir şeyi yapmayı önceden isteyip düşünme, maksat Niyeti ilk önüne gelen telefonlu dükkâna dalmaktı. H. Taner 2) Fal gibi kullanılmak amacıyla içine mâni yazılıp katlanmış veya şekerlere sarılmış kâğıt parçası 3) din b. Namaz… … Çağatay Osmanlı Sözlük
NİYET — Kasd. Kalbin bir şeye yönelmesi. * Fık: Yapılan bir vazife ile Cenab ı Hakk a taatta bulunmayı ve O na mânen yaklaşmayı kasdetmektir.(Niyet, ölü ve meyyit olan hâletleri ihya eden ve canlı, hayatlı ibadetlere çeviren bir ruhtur. Ve keza niyette… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
niyet çekmek — niyetçiden niyet adı verilen fal kâğıdı almak Birisi niyet çeksin de biz de bir lokma bir şey yiyelim diye bekleşiyorlar. S. F. Abasıyanık … Çağatay Osmanlı Sözlük
niyet etmek — bir şeyi yapmayı zihinde tasarlamak, düşünmek, niyetlenmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
niyet tutmak — fala bakılırken olması istenilen şeyi aklından geçirmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
HÜSN-Ü NİYET — (Hüsn i niyet) İyi niyet. Temiz kalblilik … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
SU-İ NİYET — Kötü ve bozuk niyet … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
art niyet — is. Art düşünce … Çağatay Osmanlı Sözlük
iyi niyet — is. Herhangi bir kimse veya konuda hiçbir kötü düşünce beslememe, hüsnüniyet Bu gibi durumlarda, bütün iyi niyetine rağmen başka türlü harekete imkân bulamıyordum. Y. K. Karaosmanoğlu … Çağatay Osmanlı Sözlük
şe'niyet — (A.) [ ﺖﻴﻥﺄﺵ ] gerçeklik, realite … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
HULUS-İ NİYET — Niyetin hâlis olması … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
